ورف چال (برف چال) واژه مازندرانی و به معنای چاهی است که اهالی روستای "آب اسک" هر ساله در یکی از روزهای ماه اردیبهشت حفر کرده و داخل آن را پر از برف می‌کنند. این آیین در منطقه‌ای به نام اسک وش برگزار می‌شود. در گذشته این آب صرف کشاورزی منطقه هم می‌شد اما با گذشت زمان و تغییرات اقلیمی آب این چاه بیشتر مورد مصرف دامداران و رهگذران این منطقه در گرمای تابستان می‌شود. در روز برگزاری آیین برفچال هیچ مردی حق حضور در روستای آب اسک را ندارند و فقط زنان روستا با آیین‌های خاصی به شادی این روز را می‌گذرانند و مردان روستا در منطقه اسک وش مراسم ورف چال (برف چال) را انجام میدهند. متاسفانه به علت سهل انگاری به هنگام تخلیه برف، قسمتی از بنا ریزش کرده و موجب تخریب این بنای تاریخی شده است.
