موزه میرزا بایلو در سال ۱۳۶۲ در ضلع شرقی پارک ملی گلستان تأسیس شد و فعالیت خود را به عنوان مرکزی برای نمایش و حفظ نمونه‌های طبیعی منطقه آغاز کرد. این موزه که با نام‌های موزه تاریخ طبیعی میرزا بایلو و موزه حیات وحش میرزا بایلو نیز شناخته می‌شود، در ابتدای شرقی پارک ملی گلستان و در شهرستان گالیکش قرار دارد.
مجموعه‌های موزه
موزه میرزا بایلو میزبان مجموعه‌های غنی از نمونه‌های تاکسیدرمی شده گونه‌های متنوع جانوری است که شامل پستانداران شاخص منطقه مانند پلنگ، خرس، قوچ و میش، کل و بز، پرندگان بومی و مهاجر شامل شاهین، عقاب، قرقاول، سارگپه و کبک، خزندگان و دوزیستان مانند انواع مارهای سمی، وزغ سبز و بزمجه، - نمونه‌های گیاهی است.
حشرات و فسیل‌های این مجموعه نه تنها برای عموم جذاب است، بلکه منبعی ارزشمند برای تحقیقات دانشجویان و پژوهشگران حوزه محیط زیست به شمار می‌رود.
اهمیت علمی و گردشگری
موزه میرزا بایلو به عنوان یکی از مراکز حفظ تاریخ طبیعی استان گلستان شناخته می‌شود که نقش مهمی در آشنایی بازدیدکنندگان با تنوع زیستی منحصر به فرد پارک ملی گلستان دارد. پارک ملی گلستان خود قدیمیترین پارک ملی ثبت شده در ایران است که میزبان ۱، ۳۵۰ گونه گیاهی و ۳۰۲ گونه جانوری از جمله نیمی از گونه‌های پستانداران ایران در مساحتی حدود ۹۰۰ کیلومتر مربع است.
برنامه‌های تحقیقاتی و آموزشی
علاوه بر نمایش دائمی نمونه‌ها، این موزه برنامه‌های تحقیقاتی متنوعی را نیز دنبال می‌کند که شامل مطالعات روی گونه‌های جانوری منطقه و آموزش‌های محیط زیستی برای دانش‌آموزان و دانشجویان است.
موقعیت مکانی موزه در مجاورت پارک ملی گلستان، امکان مطالعات می‌دانی را برای محققان فراهم کرده است.
چشم انداز آینده
با توجه به اهمیت روزافزون موزه‌های تاریخ طبیعی در آموزش و حفاظت از محیط زیست، انتظار می‌رود موزه میرزا بایلو با توسعه فضای نمایشگاهی و افزایش نمونه‌های آموزشی، نقش پررنگتری در معرفی تنوع زیستی منطقه ایفا کند. این موزه پتانسیل تبدیل شدن به یکی از مراکز مهم تحقیقاتی-آموزشی در شمال شرق کشور را داراست.
انتهای پیام