به گزارش ایسنا، این کاوش با مجوز پژوهشگاه میراث‌فرهنگی وگردشگری انجام شده است و محمد مرتضایی، سرپرست هیأت باستان‌شناسی که این دیوار را شناسایی و مستندنگاری کرده است، گفت: این بررسی با هدف شناسایی دیواری که در منطقه چهاردانگه ساری کشف شده بود، انجام شد. پژوهش‌ها از روستای «کَلکِنار» آغاز شد و پس از عبور از روستاهای «ایول» و «چالو» به سمت شمال شرق مازندران ادامه دارد.
مرتضایی با بیان این‌که در این فصل حدود شش کیلومتر از دیوار توسط هیأت باستان‌شناسی، شناسایی و مستندنگاری شد، افزود: مصالح به کار رفته در این دیوار به صورت بوم‌آورد و از لاشه سنگ است.
او اضافه کرد: عرض این دیوار در بعضی از قسمت‌ها تا ۳۵ متر نیز می‌رسد که از دو پشته تشکیل شده و برای شناخت بیشتر ساختار دیوار و دوره آن به گمانه‌زنی و پژوهش‌های بیشتر نیاز است.
باستان‌شناسان درباره دوره تاریخی این دیوار هنوز به نتایجی دست نیافته‌اند، مرتضایی در این‌باره گفت: با توجه به شواهد موجود، این دیوار به سمت شمال شرق ادامه داشته و با برنامه‌ریزی‌های صورت گرفته امید است در فصل دوم بتوان اطلاعات جامعی درباره ادامه دیوار و همچنین ساختار و دوره تاریخی آن بدست آورد.
انتهای پیام
منبع : خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)