این شوره زار پهناور و بی‌انتها میانکاله است. شبه جزیره میانکاله که تا همین یک سال پیش زیستگاه بسیاری از پرندگان مهاجر بود حالا به نمک‌زار و بیابانی خشک تبدیل شده است. تاثیرات مخرب و جبران ناپذیر این رخداد بزرگ طی احتمالا تا چند سال آینده به سرعت خود را نشان خواهد داد. بادهای ساحلی، گرما و نمک‌های معلق در هوا را  به سمت جنگل‌های شمال کشور که در فاصله چند کیلومتری میانکاله قرار دارند، هدایت کرده و به سرعت منجر به خشک شدن درختان و جنگل‌های میلیون ساله هیرکانی خواهند شد. با مرگ تدریجی جنگل‌ها و از بین رفتن رطوبت هوا، اکوسیستم منطقه تغییر کرده و شمال کشور نیز مانند بسیاری از بخش‌های کشور ایران با پدیده گرد و غبار و آلودگی هوا مواجه خواهد شد. دور از تصور نیست اگر بگوییم استان گلستان و بخش زیادی از استان مازندران تا چند سال دیگر  به مناطق گرم و خشک ایران اضافه خواهد شد. شاید دیدن این مناظر برای فعالان محیط زیست و عاشقان حیاط وحش و طبیعت قابل تصور بوده است. گروه‌ها، سازمان‌ها و افرادی که سال‌هاست به شدت پیگیر پیشگیری از وقوع این اتفاق تلخ و ناگوار بوده‌اند. اما با تمام پیگیری‌ها متاسفانه این اتفاق عظیم که به راحتی قابل پیش‌بینی بود، رخ داد.