۲۹ مهرماه در تقویم کشور به عنوان روز صادرات نامگذاری شده و شاید در نگاه اول این عنوان ما را یاد کارخانه‌های عریض و طویل بیاندازد با تعداد زیاد نیروی انسانی که عرق‌ریزان در حال فعالیت هستند و یا ادوات و ماشین‌آلاتی که در خط تولید بدون وقفه در حرکتند تا خروجی را در بسته‌بندی‌های یکسان و طبق برنامه تحویل دهند.
صادرات صنایع دستی و تولیداتی که زنان گیلانی در حین کار با زمزمه آوازهای محلی رشته‌های حصیر را در هم می‌بافند و گاه مردان نیز در تهیه و تولید این محصول پابه‌پای زنان حضور دارند تا علاوه بر منبعی برای کسب درآمد، فرصتی برای صدور فرهنگ اصیل گیلانی باشد که در تار و پود این تولیدات، قدمتی به درازای فرهنگ غنی این سرزمین کهن نهفته است.
نادر راستکردار، در گفت‌وگو با ایسنا اظهار کرد: از کودکی با چوب و حصیر آشنا بودم زیرا در منطقه ما مردان و زنان زیادی محصولات حصیری می بافتند.
وی افزود: بزرگتر که شدم و می‌خواستم برای خودم کسب درآمد کنم، چند قلم تولیدات چوبی و حصیری را با خودم برمی‌داشتم و "بازار مَجی" می کردم؛ در اصطلاح گیلانی به دوره‌گردی بازارمجی می‌گویند و از این شهر به آن شهر برای فروش تولیدات بومی می‌رفتم.
راستکردار با بیان اینکه کم کم به این نتیجه رسیدم با تنوع محصول و کیفیت می‌توانم فروش بیشتری داشته باشم، تصریح کرد: از ۴۰ سال گذشته تا به امروز که در یک فروشگاه ثابت یک هکتاری برای بیش از ۴۰ نفر توانستم اشتغال مستقیم ایجاد کنم، همواره کیفیت و تنوع محصول را مد نظر داشتم.
این فعال عرصه صنایع دستی با اشاره به اینکه بیش از هزار نفر در قالب مشاغل خانگی تولیدات خود را برای فروش به این مکان می‌آورند، افزود: از استان‌های قزوین، یزد و گلستان نیز تولیدکنندگان مشاغل خانگی کارهایشان را برای عرضه و فروش به این فروشگاه ارسال می‌کنند.
وی با بیان اینکه ۳۰۰ فروشگاه در استان گیلان محصولات ما را برای فروش می‌خرند، گفت: حدودا ۲۰ سال قبل برای اولین بار از طریق یکی از دوستانم که در یکی از کشورهای حوزه خلیج فارس بود تولیدات ما به خارج از کشور صادر شد و الان کشورهای حاشیه دریای عمان و خلیج فارس همچنین همسایه‌های شمال غربی کشورمان خریداران تولیدات فروشگاه ما هستند.
راستکردار با اشاره به اینکه صادرات غیرمستقیم هم داریم، تصریح کرد: کارگاه‌های لالجین همدان محصولات سفالی ما را خریده و از آنجا به خریداران خارجی ارائه می‌دهند.
این صادرکننده در پاسخ به این سوال که آیا اجناس چینی تهدید تولیدات صنایع دستی هستند یا خیر؟ تاکید کرد: کیفیت صنایع دستی مهمترین شناسنامه کار است و می‌تواند بازار و مشتری‌های خود را حفظ کند. ضمن اینکه بازار رقابتی موجب رشد کار می‌شود.
وی در ادامه افزود: در بازار انحصاری، تلاشی برای راضی نگه داشتن مشتری همچنین توجه به نوآوری لحاظ نمی‌شود ولی بازار رقابتی انگیزه برای رشد و نوآوری همچنین بهبود تولیدات است اگر می‌خواهیم موفق باشیم باید کیفیت کار همچنین قیمت و نیاز بازار را مورد توجه قرار دهیم.
راستکردار در پایان تصریح کرد: جوانان علاقه‌مند از ورود به کار نترسند ضمن اینکه انتظار نداشته باشند یک شبه ره صد ساله را طی کرده و به اهداف خود برسند.
انتهای پیام
منبع : خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)