به گزارش خبرگزاری فارس از مازندران، تقابل طبیعی بین کاهش سطح تراز آب دریای خزر و سیلاب‌های ناگهانی در فصل پاییز سبب ایجاد لندفرم تراس فرسایشی در بستر رودخانه‌های منتهی به دریا شده است.

همایون خوشروان یک پژوهشگر دریایی در همین خصوص در گفت‌وگو با خبرنگار خبرگزاری فارس در مازندران، اظهار کرد: در مواقع بارندگی‌های تند، پُرآب شدن رودخانه‌ها سبب افزایش پهنای کانال رود و هجوم آب به اراضی حاشیه رودخانه در ناحیه مشرف به دهانه رودخانه در ساحل شده است.

وی افزود: با فروکش کردن باران و کاهش دبی رودخانه به‌تدریج آثار تراس فرسایشی نمایان می‌شود.

این پژوهشگر دریایی بیان کرد: طی بازدیدی که از رودخانه درویش‌آباد داشتم دو تراس فرسایشی در حاشیه کانال رودخانه مشاهده شد که به‌خوبی اثر سیلاب را بر فرسایش رسوبات ماسه‌ای پشت ساحل و خاکریز دریای خزر را نشان می‌دهد.

خوشروان ادامه داد: این ناحیه فرسایشی در سال‌های ۱۳۷۴ تا ۱۳۸۴ کاملا زیر آب دریای خزر قرار داشت و اکنون بخاطر کاهش سریع سطح تراز آب دریای خزر به صورت ساحل خشک ماسه ای نمایان شده است.

وی یادآور شد: مصب رودخانه‌ها در مقابل نوسانات سطح تراز آب دریاها بسیار سریع واکنش ساختاری نشان می‌دهند و پیشروی دلتاهای ماسه‌ای در درون دریا مهم‌ترین نشانه محیطی در زمان پسروی آب دریا است.

این پژوهشگر گفت: باوجود اینکه این رودخانه بسیار کوچک است، اما عملیات دلتاسازی در دهانه آن جریان دارد.

خوشروان در بخش دیگری از سخنان خود با اشاره به ظهور قلوه سنگ‌های گرد در کنار بستر رودخانه‌های منتهی به دریای خزر حکایت از نزدیک شدن خاستگاه فرسایش واحدهای سنگ چینه ای به کرانه ساحلی دارد، افزود: افزایش فراوانی و اندازه این مواد گراولی نمایانگر کاهش پهنای جلگه ساحلی است؛ به طوری‌که در سواحل مازندران از شرق به غرب به تدریج فراوانی گراول‌ها افزایش می‌یابد و اوج رسوبات ابرفتی قلوه سنگی در مصب رودخانه‌های غرب مازندران مانند چالوس رود مشاهده می‌شود.

وی با بیان اینکه البته نباید فراموش کرد که دبی جریان رودخانه‌ها عامل مهمی برای انتقال آنها به ساحل است، یاداور شد: بنابراین در سواحل ترکیبی که حاوی رسوبات ماسه ای دریا و ابرفت‌های گراولی رودخانه‌ای هستند، مانند سواحل سی‌سنگان تقابل نیروهای هیدرولیکی رودخانه و هیدرو دینامیکی دریا چهره مورفولوژیکی ساحل را می‌سازد.

پایان پیام/۸۶۰۳۴/غ