آیت‌الله سید ابراهیم رئیسی، رئیس‌جمهور که برای افتتاح سد مرزی «قیز قلعه‌سی» به آذربایجان شرقی سفر کرده بود، به علت سانحه‌ای که برای بالگرد حامل وی و همراهانش در روز ۳۰ اردیبهشت رخ داد،‌ به شهادت رسید. به این مناسبت رقیه آزادنیا شاعر گیلانی شعری را در سوگ شهادت رئیس‌جمهور کشورمان سروده است که در ادامه می‌خوانید:

هوا را مه گرفته، باد و بوران است ابراهیم

بهار ورزقان، گویی زمستان است ابراهیم

دل کوه از وقوع اتفاقی سرخ می‌لرزد

چه داغ است این که بر جان درختان است ابراهیم

چه ساعت‌های دلگیری، چه تقدیر نفسگیری

بگو در انتظار خیل یاران است ابراهیم !

کلامی، واژه‌ای، حرفی، نه از بس سخت و سنگین است

خبرهای تو از لب‌ها گریزان است ابراهیم

هنوز از تو کسی چیزی نمی‌گوید، خبرهایت

در اندوه طنین صوت قرآن است ابراهیم

تو را هم با عقیقی نیم سوز از آتش آوردند

چه گوهرها در این ملک سلیمان است ابراهیم

گذشتی اربا اربا از هزاران زخم و می‌گفتند

تو را پیش خودش آخر نشاند و مهربانی کرد

که ارج دوستان، رسم کریمان است ابراهیم

رقیه آزادنیا در گفت‌وگو با خبرنگار ایسنا در خصوص این سروده‌اش می‌گوید: شهید آیت‌الله رئیسی فراتر از اینکه جناح یا سلیقه داشته باشد، به خاطر اخلاص و صفای باطنی که داشت، محبوب بود. ما نسلی بودیم که شهید رجایی را ندیدیم اما رفتار و منش ایشان را در آقای رئیسی دیدیم.

این شاعر گیلانی افزود: سانحه‌ای که اتفاق افتاد آنقدر ناباورانه بود که داغ و اثر را چند برابر کرد؛ ایشان رئیس‌جمهوری بود که خالصانه در محروم‌ترین نقاط شخصا حضور می‌یافت و تصاویر ایشان با لباس خاکی و چکمه را در مناطق دور دست دیدیم.

وی بیان کرد: ایشان نفوذشان در دل‌ها زیاد بود، حتی کسانی که سلیقه سیاسی‌ مخالف ایشان داشتند عزادار و سوگوار شدند چون چنین چهره ساده و صمیمانه‌ای را در مسیر خدمت به محرومان از دست دادیم.

انتهای پیام