غلامرضا خارکوهی امروز جمعه در مراسم بزرگداشت شهدای ۱۹ بهمن سال ۵۷ گرگان که در روستای لاملنگ برگزار شد، به تشریح آتش سوزی بزرگ بازار گرگان در سال ۵۷ پرداخت و اظهار کرد: صبح روز ۱۹ بهمن سال ۵۷ در حالی که بازاریان گرگان تازه داشتند مغازه های خود را می گشودند، با خشم شدید پلیس رژیم پهلوی مواجه شدند.

وی افزود: آن روز ماموران شهربانی گرگان ضمن تیراندازی در خیابان، بازار اصلی گرگان از میدان شهرداری تا میدان مازندران را به آتش کشیدند و اموال مردم را خاکستر کردند.
این تاریخنگار گفت: ماموران شاه صبح آن روز آشکارا حدود صد مغازه و ساختمان و محل کسب و کار مردم گرگان را در خیابان امام خمینی سوزاندند و حتی به مغازه داران اجازه نجات و انتقال وسایلشان را نمی دادند بطوری که هرکس برای کمک به مغازه داران می آمد او را به گلوله می بستند.

خارکوهی افزود: آن روز بیش از ۱۰ تن به نام آقایان مسلم نوروزی، برات آبرودی، رجب سلیمانی، مسلم مازندرانی، ذبیح الله خوزین و مسعود گلدسته با گلوله های ماموران رژیم به شهادت رسیدند.

وی با اشاره به اینکه آن روز میلیاردها تومان خسارت به اموال مردم وارد شد، اضافه کرد: ماموران حتی ماشین های آتش نشانی را هم به گلوله بستند و اجاره نمی دادند به اطفای حریق بپردازند.

وی با بیان اینکه اینکه آتش سوزی بازار گرگان در کشور بی سابقه بود، افزود: ماموران روز ۱۹ بهمن سال ۵۷ شهر گرگان را تبدیل به یک شهر جنگ زده کردند به طوری که ستون‌های دود و آتش در آسمان نمایان بود.

خارکوهی با اشاره به اینکه ماموران شهربانی گرگان با مردم بسیار بد رفتار می کردند، گفت: پلیس گرگان خشن ترین پلیس ایران بود و مردم را بسیار اذیت می کرد. به همین جهت سحرگاه آن روز مردم یکی از ماموران شهربانی را به انتقام خون شهدایشان در چهار راه میدان عباسعلی گرگان به دار آویختند.

خارکوهی خاطرنشان کرد: رژیم شاه تصور می کرد با آتش زدن بازار مردم انقلابی را وادار به عقب نشینی میکند. اما چنین نشد آنها برای سقوط رژیم پهلوی مصمم بودند و تا پیروزی انقلاب به مبارزات خود ادامه دادند.

شایان ذکر است یکی از شهدای روز ۱۹ بهمن سال ۵۷ گرگان آقای مسلم نوروزی است که دانش آموزی ۱۷ ساله و اهل روستای لاملنگ گرگان بود و در حال کمک رسانی به بازاریان به شهادت رسید. به این مناسبت هر سال توسط خانواده شهید مراسمی با حضور گسترده مردم در روستای لاملنگ برگزار و خاطرات آن روز تجدید می شود.

انتهای پیام