جاذبههای طبیعی علاوه بر چشمنوازی و بازیابی آرامش روحی برای انسان میتواند نقطه عطفی باشد برای ارتباط عمیق و سازنده ای با خالق هستی باشد.
سمفونی آب و سنگ
آبشار اِسکِلیم با ارتفاع ۳۲ متر و دیوارههای آهکی سفیدرنگ، همچون پردهای ابریشمی از فراز صخرههای جنگلی فرو میریزد و حوضچهای زمردین را در پاییندست میآفریند. این اثر طبیعی که بهدلیل موقعیت جغرافیایی منحصربهفردش کمتر شناخته شده، امروز به یکی از اسرارآمیزترین جاذبههای اکوتوریسم شمال ایران تبدیل شده است.

آناتومی یک شگفتی طبیعی
از ویژگیهای منحصربهفرد آبشار اسکیلم موقعیت مکانی آن به مختصات ۳۶°۲۱′ شمالی و ۵۲°۵۸′ شرقی در ارتفاع ۱,۲۵۰ متری از سطح دریاست. از منظر زمینشناسی تشکیلشده از سنگآهکهای دوران ژوراسیک با لایههای رسوبی غنی از کلسیم و منیزیم است.
همچنین سیستم آبی آبشار تغذیه از چشمههای کارستی و ذوب برفهای ارتفاعات شاهکوه دارد.
ترکیب شیمیایی آب این پدیده طبیعی pH ۷.۲ با غلظت بالای املاح معدنی (۸۵ mg/L کلسیم، ۱۲ mg/L منیزیم) که خاصیت درمانی برای پوست دارد.
شگفتی دیگر این موهبت الهی ساختار طبقاتی آن است بدین صورت که در طبقه اول؛ ریزش ۱۵ متری آب با زاویه ۸۰ درجه بر روی دیوارهای پوشیده از خزه چشم هر بینندهای را خیره میکند و در طبقه دوم آن پراکندگی آب بهصورت قطرات ریز در ارتفاع ۱۷ متری که مه مصنوعی ایجاد میکند و اینجاست که تابلوی خلقت نقطه عطف خود را در زیبایی به نمایش میگذارد. و اما حوضچه پایانی با عمق ۴ متر و دمای ثابت ۸ درجه سانتیگراد، میزبان گونههای نادر آبزیان است.

مسیر دسترسی؛ از چالش تا شکوه
برای رسیدن به آبشار انتهای جاده خاکی روستای اِسکِلیم (نیاز به خودروی دو دیفرانسیل) دارد تا بدون دغدغه از رسیدن به مقصد بتوان لذت برد.
البته برای پیادهروی و رسیدن به تابلوی زیبای خدا که هر بینندهای را محو تماشا خواهد کرد باید طی مسیری با ۲.۷ کیلومتر مسافت و شیب متوسط ۳۵ درصد در مدت ۲.۵ ساعت را در نظر داشت.
نقاط بحرانی
عبور از رودخانه «کلیم» با سنگهای لغزنده شاید یکی از نقاط هیجان انگیز این سفر باشد که اگر غفلت کنیم لذت سفر را به گلاویز شدن با بحرانی اضطراب آور جایگزین خواهد کرد، همچنین عبور از منطقه «پلنگدره» با شیب ۴۰ درجه در صورت عدم آمادگی جسمانی و رعایت نکردن نکات ایمنی جنگل نوردی ممکن است خاطرات بدی برای گردشگران پیاده به همراه داشته باشد.
از همین روی دانستن الزامات ایمنی و استفاده از کفش کوهنوردی با عاج استاندارد، همراه داشتن عصای جنگلی برای حفظ تعادل در مسیرهای گِلی واجتناب از تردد انفرادی در فصول بارانی (به دلیل خطر رانش زمین) از جمله موارد مهمی است که یک گردشگر و یا طبیعت گرد باید از آن آگاه باشد.

جاذبههای همجوار
جنگل لفور با وسعت، ۲۰۰ هزار هکتار با قدمت ۴۰ میلیون سال دارای تنوع زیستی شگرفی است که میزبان ۸۴ گونه گیاهی نادر و گونههای جانوری مانند مرال و شوکاست و این موهبتهای خدادادی بر لذت سفر به عمق جنگلهای هیرکانی میافزاید.
همچنین سد البرز (لفور) با ارتفاع ۷۲ متر و مخزنی به حجم ۱۵۰ میلیون مترمکعب امکان فعالیتهایی چون قایقرانی، ماهیگیری و عکاسی از مناظر پانوراما را برای علاقمندان مهیا کرده است.
هشدارهای محیط زیستی
تهدیدات جدی گردشگران و طبیعت گردان بی توجه در میان انبوه درختان هیرکانی آلودگی پلاستیک های دور ریز است که کشف ۵۰ کیلوگرم زباله غیرقابل تجزیه در مسیر دسترسی به آبشار موید این تهدید است.
البته از تغییرات اقلیمی که کاهش ۲۰ درصدی دبی آب در ۵ سال اخیر است هم نباید غافل بود.

فرصتها و چالشها
آبشار اِسکِلیم در تقاطع دو راهی تاریخی قرار دارد، از یک سو، پتانسیل تبدیل شدن به قطب گردشگری پایدار را داراست و از سوی دیگر، با تهدیدات ناشی از توسعه ناهمگون مواجه است. حفظ این میراث طبیعی نیازمند عزم ملی، مشارکت گردشگران در رعایت اصول اکوتوریسم و تخصیص بودجه برای زیرساختهای کنترلشده است.
انتهای پیام
منبع : خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)