حسین حسین پور در گفت‌وگو با ایسنا، به چالش فرهنگی ایجاد شده در منطقه با حضور خوش‌نشینان اشاره کرد و گفت: مردم منطقه که با آداب، رسوم و شیوه زندگی محلی و منطقه‌ای خود انس گرفته بودند و به داشته‌های خود قانع، فرهنگ و سنن پیشینیان را پاسداری می‌کردند با هجوم خوش‌نشینان دچار دوگانگی فرهنگی بخصوص در نسل جوان شدند.
رئیس منابع طبیعی و آبخیزداری بابل، بابلسر و فریدونکنار تصریح کرد: این امر سبب شد تا فرهنگ روستا با دیدن زندگی مجلل خوش‌نشینان تغییر کرده و تمایل به شبیه سازی فرهنگی ایجاد شود.
پورحسین خاطرنشان کرد: این موضوع که «باید هم رنگ جماعت شویم» سبب شد تا برای رسیدن به زندگی خوش‌نشینان اقدام به فروش زمین خود کنند تا بلکه بتوانند خود را به سبک زندگی آنها نزدیک کنند.
وی یادآور شد: فروش زمین یکی از چالش‌های موجود در استان است این مشکل زمانی نگران کننده‌تر می‌شود که فردی زمین برای فروش نداشته باشد در این صورت اقدام به تصاحب عرصه و منابع طبیعی می‌کند تا پول لازم را بدست آورد.
رئیس منابع طبیعی و آبخیزداری بابل، بابلسر و فریدونکنار، خاطرنشان کرد: برای تصاحب عرصه منابع طبیعی ابتدا باید درختان را قطع و به طرق مختلف زمین را برای فروش آماده کنند و این زمینه فروش و افزایش قاچاق چوب را فراهم می‌کند.
پورحسین با اشاره به اینکه روستا با دهیاران اداره می‌شود گفت: این دهیاران بیشتر مواقع خود عامل هجوم خوش‌نشینان و فروش زمین اراضی ملی هستند زیرا آغاز صدور مجوز ساخت و ساز و دریافت انشعاب از سوی دهیاران است.
وی افزود: این در حالیست که اگر دهیاری مجوز ساخت این ویلاها را صادر نکند و به دستگاه‌های مربوطه گزارش دهد جلوی بسیاری از تخلفات به موقع گرفته خواهد شد، اما نه تنها گزارش نمی‌دهند بلکه خود با تاسیس مشاور املاک در فروش زمین مشارکت دارند.
وی با اشاره به اینکه بیشتر انشعاب‌های غیرقانونی که این خوش‌نشینان از آن بهره‌مند هستند از سوی دهیاران است، تصریح کرد: این اقدام جهت دریافت عوارض سنگین از این خوش‌نشینان انجام می‌شود تا به اسم عمران و آبادی برای روستا هزینه شود و در واقع خوش‌نشینان منبع درآمد این دهیاران است.
پورحسین با اشاره به اینکه برخی از این ویلاها دارای استخر شنا است، یادآور شد: با توجه به مشکل کمبود آب در منطقه این استخرها نیز چالش دیگری است.
وی افزود: مشکل انباشت زباله نیز می‌تواند پیامد دیگر این خوش‌نشینان باشد.
احسان احمدی راد از ساکنان بومی منطقه بابلکنار نیز در گفت‌وگو با ایسنا اظهار کرد: هرفردی که وارد منطقه می‌شود متوجه این اختلاف طبقاتی در روستا هست.
وی افزود: خوش‌نشینان که ابتدا برای گردش وارد این منطقه شدند بعد از مدتی با خرید زمین از مردم روستا با قیمت بالا اقدام به ویلاسازی کردند.
وی تصریح کرد: در ابتدا این امر چندان مشکل ساز نبود که دغدغه اهالی باشد اما به مرور با افزایش ساخت و سازها متوجه شدیم که روستا به دو بخش خوش‌نشین و بومی‌نشین تقسیم شده است.
احمدی راد تصریح کرد: این ماجرا تنها به ساخت ویلا و خودروهای مدل بالا ختم نشد بلکه سبک زندگی خوش‌نشینان و نوع فرهنگ، آداب و رسوم و پوشش آنها نیز چالش جدید برای مردم منطقه شد.
وی خاطرنشان کرد: کم کم مردم با مقایسه زندگی بومی خود با سبک زندگی خوش‌نشینان دچار دوگانگی و سرخوردگی فرهنگی شدند در واقع نوع پوشش و زندگی خوش‌نشینان به شکلی بود که مردم منطقه نتوانستند فرهنگی اصیل خود را حفظ کنند و به ناچار تقلید فرهنگی را در پیش گرفتند.
احمدی راد گفت: برای تقلید زندگی این مهاجران ناخوانده بهترین راه فروش زمین‌ها بود تا با پول آن ساختمان و زندگی مرفه‌ای همچون داشتن زندگی لاکچری ایجاد کنند.
وی یادآور شد: در پی این تحول فرهنگی به تبع نوع پوشش و سبک زندگی ظاهری مردم نیز تغییر کرد و جوانان ما همسو با این خوش‌نشینان از فرهنگ بومی منطقه فاصله گرفتند که پیامد این امر نیز فراموش شدن بسیاری از آداب و رسوم، آیین سنتی و هنرهای دستی میراثی بود.
سکینه نوری یکی از فعالان فرهنگی شهرستان بابل نیز به ایسنا گفت: بعد از ورود خوش‌نشینان به منطقه مردم روستا دچار مشکل شدند، گرچه ما می‌توانیم با تکیه بر فرهنگ بومی این تفاوت فرهنگی و سبک زندگی را نادیده بگیریم ولی هر خانوار در دل خود جوانان زیادی دارد که در سنین خاص هستند و دوست دارند فرهنگ و سبک‌های مختلف را تجربه کنند.
وی ادامه داد: می‌گویند زمین خود را به بیگانه نفروشید این کار درستی نیست ولی وقتی فرزندان ما صبح برای رفتن به مدرسه و یا محل کار از خانه خارج می‌شوند و شاهد ماشین‌های مدرن هستند که داخل آن افرادی غرق در زندگی مرفه خود برای گردش و تفریح با پوشش آنچنانی در حرکتند چطور انتظار داشته باشیم که این جوان وسوسه نشود.
نوری خاطرنشان کرد: یا خود ما وقتی شبانه روز در تلاش و کوشش هستیم اما یک هزارم راحتی این خوش‌نشینان را نداریم یا برای دریافت آب، برق و گاز باید مراجعات متعدد به دستگاه مورد نظر داشته باشیم؛ اما این خوش‌نشینان یک هفته‌ای از همه امکانات بهره‌مند می‌شوند.
وی ادامه داد: من زمین اضافه ندارم برای فرزندم بفروشم تا زندگی شبیه خوش‌نشینان برایش فراهم کنم بنابراین همواره باید شاهد سرخوردگی جوان خود و گلایه‌مندی عزیزانمان باشیم، بنابراین آرامش خانواده دچار مختل شود.
نوری تصریح کرد: اما برخی خانوارها برای اینکه به درخواست جوانان خود پاسخ دهند و به قولی تقلید زندگی خوش‌نشینان داشته باشند چاره‌ای جز تصاحب و فروش عرصه و منابع طبیعی ندارند.
وی افزود: ما نه می‌توانیم آنها را که از روی اجبار دست به چنین تخلفی زده‌اند محکوم کنیم و نه می‌توانیم خسارت ناشی از نابودی منابع طبیعی که سبب تخریب جنگل و ثروت عظیم ملی می‌شود را تحمل کنیم، در واقع ما چوب دو سر زیان هستیم.
وی در پاسخ به این سوال که چاره رفع این معضل چیست، گفت: وقتی نسبت به نیازهای مردم بی‌توجه باشیم و فقر اقتصادی به مردم فشار وارد کند هیچ تذکر و توصیه اخلاقی را نمی‌شنوند و هرکاری که بتواند آنها را از شرایط موجود نجات دهد، انجام می‌دهند.
انتهای پیام
منبع : خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)