به گزارش خبرنگار اعزامی مهر به کربلای معلی، آیت‌الله سید صادق پیشنمازی، نماینده استان مازندران در مجلس خبرگان صبح امروز سه‌شنبه در نشست علمی «اربعین، معنویت و اقتدار اسلامی» که در کربلایی معلی برگزار شد با اشاره به آیه «وَ أَعِدُّوا لَهُمْ مَا اسْتَطَعْتُمْ مِنْ قُوَّة وَ مِنْ رِباطِ الْخَیْلِ تُرْهِبُونَ بِهِ» اظهار کرد: خداوند متعال در این آیه شریفه با زبان امر می‌فرماید: «آماده کنید هر آنچه از توان در اختیار دارید.» این بیان، یک راهبرد قرآنی با زبان دستوری است که در شرایط و فرصت‌های امروزی نیز مصادیق عینی دارد.

وی بیان کرد: نکته قابل توجه تهاجمی بودن این راهبرد است، نه صرفاً تدافعی. به‌عبارت‌دیگر مبنای راهبرد قرآنی بر قدرت بازدارندگی استوار است، هرچند برخی این نکته را درک نکرده و همواره این سوال را مطرح می‌کنند که چرا ایران در بحث دفاعی هزینه می‌کند. پاسخ آن، همین اصل بازدارندگی است که چندین برابر هزینه‌ها ارزش راهبردی دارد.

آیت‌الله پیشنمازی ادامه داد: در بالاترین سطح، راهبرد قرآن در این آیه نه برای «ترور» بلکه برای «ترهبون» است؛ یعنی ایجاد رعب در دل دشمنان. سه گروه در این راهبرد به‌عنوان دشمنان خدا معرفی شده‌اند، یک عدوّالله که به‌طور آشکار با مبانی الهی دشمنی می‌ورزند، دو عدوّکم که در ظاهر دشمن شما هستند، و آخرین گروه که «من دون» هستند؛ یعنی کسانی که شاید به‌ظاهر دشمن نباشند اما با سخنان یا اقدامات خود در جهت دشمنی حرکت می‌کنند و از سوی قرآن نیز در حوزه تهدید تعریف شده‌اند.

نماینده مردم مازندران در مجلس خبرنگاران تصریح کرد: نوچه‌های دشمن هم علیه ما سخن می‌گویند. اگر جلوی آن‌ها گرفته نشود، تهدید آن‌ها در نهایت تحقق خواهد یافت، بنابراین باید قدرت داشت تا دست‌کم هماورد دشمنان الهی بود. اقتدار مبنای حضور است و تنها در این صورت می‌توان وعده صادق الهی را محقق کرد. اگر به مراحل سوم و چهارم تهدید برسیم، دیگر راهبرد «ترهبون» کارایی ندارد.

وی متذکر شد: در نتیجه، راهبرد تجهیز و قدرت‌افزایی، یک اصل قرآنی است. گرچه برخی سلاح‌ها ممکن است از نظر فقهی محکوم به حرمت باشند، اما اصل راهبردی قرآن مورد توجه قرار گرفته است. این پرسش که آیا قدرت موجب صلح می‌شود، در دنیایی که منطق جنگل بر آن حاکم است، پاسخ مشخصی دارد: اگر قدرت نداشته باشی، می‌زنند و می‌خوری.

پیشنمازی در پایان با بیان اینکه نمونه عینی آن، وضعیت سوریه است. وقتی باور ضعیف شد، مبارزه هم ضعیف شد، متذکر شد: اربعین، تمرینی برای سلوک نظری و عملی است و باید از این ظرفیت بهترین استفاده را کرد.